Twee jaar geleden begon ik met het lopen van het Pieterpad (je kan dit heel makkelijk zelf plannen met behulp van gidsen of een organisatie als Bookatrekking.com). Wandelen deed ik altijd al graag, maar ik had nog niet helemaal de vorm gevonden die bij me past. Een paar jaar eerder heb ik twee keer de Nijmeegse Vierdaagse gelopen, maar achteraf besef ik me dat ik de massaalheid en drukte van dat evenement niet prettig vond. Al vond ik het wel fijn om doelgericht te wandelen, en er ook heel doelgericht voor te trainen. Vier dagen 40 kilometer moest ik lopen en met een gestructureerd opbouwend wandelschema wat toen op de koelkast hing, werkte ik naar het einddoel van de Vierdaagse toe. Die ik ook makkelijk uitliep. Geen blaren of andere lichamelijke ongemakken, alleen vermoeidheid. Wat ik eigenlijk al wist werd me na twee Vierdaagses wel bevestigd: wandelen gaat me makkelijk af.
Het cliché beeld over meerdaagse wandeltochten in Nederland
Van mijn ouders hoorde ik wel eens over vrienden van hen die graag lange afstandspaden lopen door Nederland. Ze staan zelfs samen op de voorkant van de routegids van één van die paden, die ze als vrijwilliger ook deels onderhouden. Ik denk dat ik eerder dat cliché beeld er eigenlijk ook van had: lange afstandspaden, dat is iets wat gepensioneerde stellen samen doen. Maar soms heb je van die dingen die je een beetje belachelijk maakt, terwijl je ze eigenlijk stiekem zelf ook graag wilt doen. Dat had ik bij het lopen van het Pieterpad.
Iets wat toch wel heel tof is om te doen: Het Pieterpad lopen
Hoe meer ik over het Pieterpad nadacht, hoe enthousiaster ik er eigenlijk ook over werd. Ik vond het fijn dat het pad overzichtelijk is met een duidelijk einddoel: wanneer je het Pieterpad loopt dan loop je namelijk in 26 etappes van Pieterburen in Noord Groningen naar de Sint Pietersberg bij Maastricht (of andersom). Maar daarnaast kon ik er zelf ook nog van alles over bepalen. Of ik dit alleen zou doen, of samen met anderen. Hoe en waar ik zou overnachten. Met wat voor budget ik het zou doen. Hoeveel ik per dag wilde lopen. Genoeg ruimte dus voor avontuur en eigen invulling! Ergens wilde ik ook niet te veel van te voren uitzoeken en er over nadenken. Gewoon maar beginnen en er tijdens de tocht vanzelf achter komen hoe ik het graag doe.
Het avontuur van het Pieterpad begint
Aan het begin zit er dan zo’n gevoel van belofte in, het vooruitzicht op alles wat nog komen gaat. Een gevoel wat ik eigenlijk altijd heb als ik op avontuur ga. Die eerste dag of dat moment dat je vertrekt, begint, ergens aankomt en de hele rest van de trip nog voor je hebt. Niet wetend wat daarin allemaal te gebeuren staat, maar er in ieder geval heel veel zin in hebben. Het allemaal nog tegoed hebben, voor je hebben. Alsof het daar ergens allemaal ligt, voor het grijpen en het enige wat je hoeft te doen is er gewoon naartoe gaan. Ik houd van dat gevoel.
Het Pieterpad: De start van de ultieme meerdaagse wandeltocht in Nederland
Dus daar ging ik. Ik besloot te beginnen met vijf dagen achter elkaar te wandelen. De avond voor de eerste wandeldag reisde ik vast af naar Noord Groningen, zodat ik de volgende ochtend op tijd kon beginnen. Ik had een camping gevonden in Pieterburen (camping Boet ’n Toen) vlakbij het startpunt, waar ik voor een tientje mocht overnachten in een van de oude caravans die ze daar standaard hebben staan. Perfect voor mijn budget! De eerste etappe was maar 12 kilometer en aangezien ik wel ervaring heb met het lopen van langere afstanden, wilde ik de tweede etappe van 19 km er diezelfde dag achteraan doen. Dan zou ik uitkomen in Groningen waar ik ook al een slaapplaats bij mijn middelbare school vriendje had geregeld.
Een meerdaagse wandeltocht zoals het Pieterpad alleen lopen of toch samen?
De eerste drie dagen van mijn vijfdaagse tocht liep ik alleen. Voor mij de enige manier om helemaal in de omgeving op te gaan. Samen met iemand lopen is gezellig en je kunt je ervaringen onderweg met elkaar delen. Maar als ik alleen loop heb ik alleen mezelf om die ervaringen mee te delen en dat maakt de hele beleving ervan ook intenser. Achteraf herinner ik me van de stukken die ik samen met iemand liep meer wat we deden, van de stukken die ik alleen liep herinner ik me hoe ik me voelde. Ongeveer de helft van de tocht heb ik alleen gelopen (11 van de 20 wandeldagen). Vier etappes is mijn moeder aangehaakt en vijf wandeldagen heb ik samen met Pieter afgelegd. Grappig om te merken hoe anders een wandeling kan zijn afhankelijk van met wie je samen loopt. Mijn moeder en ik zijn ervaren wandelmaatjes. We wandelen al jaren samen, hebben hetzelfde tempo en kunnen gemakkelijk een hele dag doorlopen. Met Pieter is er meer tijd voor rustig opstarten, eerst even ergens koffie en thee drinken, terrasje pakken onderweg, tussendoor ergens zwemmen. Het Pieterpad is een ontzettend afwisselende tocht met een grote variëteit aan landschappen waar je doorheen komt. Ik vond het leuk om daar zelf ook nog een niveau van variatie aan toe te voegen door het alleen lopen en samen lopen af te wisselen.
Overnachten tijdens het lopen van het Pieterpad
Ik probeerde tijdens de tocht verschillende manieren van overnachten uit op het Pieterpad. Zo logeerde ik tijdens de eerste vijf wandeldagen in een caravan, bij mijn middelbare school vriendje in Groningen, in een blokhut op een Drentse camping, in een pension en samen met Pieter in een pipowagen op minicamping Pieterom. Onderweg ergens in Drenthe kreeg ik een keer spontaan een overnachting aangeboden van een vriendelijke mevrouw die daar met haar hond aan het wandelen was. We liepen een stuk samen op en toen ze me vroeg waar ik die nacht zou slapen en ik zei dat ik nog geen overnachtingsplek had, bood ze me er een aan. Ontzettend aardig natuurlijk en gezien mijn budgetaire manier van de tocht lopen, een ideaal aanbod. Ze gaf me haar nummer om haar te bellen mocht ik er gebruik van willen maken. Toch besloot ik later die dag om op een camping te slapen waar ik eind van de middag langs kwam. Ze hadden daar een viertal houten blokhouten. En los van het feit dat ik dat goed vond passen in mijn avontuurlijke wandeltocht, merkte ik ook de behoefte om na een wandeldag vol indrukken, ’s avonds alleen te zijn.
→ Hier vind je een lijst van de fijnste Pieterpad overnachtingen (deel 1 & deel 2)
Pauze houden op het Pieterpad
Eten neem ik altijd graag zelf mee op avontuur, daarin bereid ik me ook goed voor. Spaart natuurlijk ook weer geld uit wanneer je niet elk rustmoment bij een horeca gelegenheid gaat zitten, maar die mogelijkheid is er op het Pieterpad ook niet altijd. Een hele dag lopen kost veel energie, dus ik zorg ervoor dat ik altijd genoeg broodjes bij me heb. Lekker dik besmeerd met pindakaas of humus met avocado. Daarnaast kook ik vaak een of twee eitjes om mee te nemen, wat dropjes voor extra zout, fruit en natuurlijk genoeg te drinken. Al ga ik er vanuit dat ik mijn waterfles altijd onderweg wel ergens kan bijvullen, zodat ik niet meerdere zware volle flessen water mee hoef te slepen. Licht bepakt wandelen is natuurlijk wel het fijnst.
Wandelend leg je langzaam kilometers af, hoe is dat?
Wat me opviel tijdens het wandelen is de tegenstrijdigheid in het gevoel van snelheid en afstand. Als ik het afzet tegenover fietsen of autorijden, is wandelen natuurlijk hartstikke langzaam. Maar toch was ik er telkens weer verbaasd over hoeveel afstand je aflegt als je een paar uur achter elkaar gelopen hebt. Of hoe snel je alweer een dorp verder bent, een groot bos hebt doorkruist of die plek waar je een uur geleden was alweer mijlen ver weg kan voelen. Dit alles valt weer weg zodra ik aan het eind van de etappe in een bus zat en met een half uur bij het station aankwam waar ik aan het begin van de dag met mijn etappe was begonnen.
Het Pieterpad is een wandeling dwars door Nederland en laat je het met hele andere ogen zien
Nu door Corona is Nederland als vakantieland meer in trek dan ooit. En terecht! Ergens wist ik al wel dat wij in het ideale fiets- en wandelland wonen, maar door het Pieterpad heb ik dat nu zelf ook echt zo mogen ervaren. De afwisseling in landschappen in ons relatief kleine landje heeft me zeer verrast. Het vele water, de mooie bossen, glooiende heides en heuvels, open weilanden, prachtige uitzichten, ontmoetingen met dieren en vriendelijke mensen. Nu ik er zo dwars doorheen ben gelopen heb ik bijvoorbeeld gezien hoe compleet anders Noord Groningen is ten opzichte van Zuid Limburg. Niet alleen qua landschap, maar ook qua sfeer, mensen, taal, lokale producten. Zo zou je elke provincie of streek als een landje apart kunnen zien. En dan valt er nog zoveel te ontdekken!
Wil je ook het Pieterpad lopen? Een paar praktische tips
- Het Pieterpad is een Lange-Afstand-Wandelpad (LAW) van bijna 500 km van Noord naar Zuid Nederland (of andersom), je doet deze wandeling in etappes.
- Vind je het fijn als etappe 1 & 2 worden geregeld voor je? Kijk eens bij Bookatrekking.com
- In de twee gidsen (Gids 1: Pieterburen > Vorden & Gids 2: Vorden > Maastricht) staan de 26 etappes uitgebreid beschreven qua route en bezienswaardigheden. In combinatie met de rood witte markering die je langs de route vindt, is het makkelijk te volgen.
- Belangrijkste wanneer je gaat wandelen: goede schoenen! Zorg ook altijd dat je je wandelschoenen al hebt ingelopen, voordat je aan een lange tocht begint. Lees hier meer over wandelschoenen
- Wandel licht bepakt, hoe meer je meeneemt hoe zwaarder je het voor jezelf maakt.
- Tijdens meerdaagse tochten zijn er tal van mogelijkheden om te overnachten. Campings, hotels, (air)B&B’s (lees hier meer over Airbnb en wat het is), pensions. Hier vind je een overzicht van de leukste Pieterpad overnachtingen. Wat ook leuk is: Vrienden op de Fiets. Voor een klein prijsje overnacht je bij mensen thuis die een logeerkamer en ontbijt aanbieden aan mensen die op eigen spierkracht (wandelend, fietsend, kanoënd, skatend) een meerdaagse tocht maken.
- Heel Nederland ligt bezaait met prachtige lange afstand wandelpaden door de natuur. Wil je dit eerst eens in het ‘klein’ proberen? Wandel dan eens een van de NS wandelingen.
