Soms horen wij verhalen van andere reizigers en dan willen we niets liever dan die met jullie delen. Zo ook in het geval van Mieke, die maakte een ultieme roadtrip van Alaska in Amerika naar Ushuaia in Argentinië. Deze route staat ook wel bekend als de Pan American Highway. Deze weg verbind Noord-Amerika met Zuid-Amerika en de lengte van het gehele wegen netwerk is tussen de 25.000 en 50.000 kilometer lang. Een ultieme roadtrip reis dus en Mieke besloot deze weg helemaal af te rijden. In haar eentje. Wij stelden haar een hele lijst vragen over de ultieme roadtrip (zoals wat moet je regelen naast een vliegticket, je ESTA aanvragen én natuurlijk een auto, maar ook waar je slaapt en hoe je je route uitstippelt) en hieronder vind je alles dat je wilt weten over de Pan American Highway:
Mieke, ben jij al een ervaren reiziger dat je deze ultieme roadtrip aan het maken bent?
Ervaren? Echt niet! Ik heb wel wat gereisd en vooral gebackpackt maar altijd een paar weken en met een vriendin. Ik ben wel op mijn 23e een paar maanden door Australië gereisd maar dat is de enige keer alleen en relatief langer. Maar sindsdien zat het altijd in mijn achterhoofd om eens een wereldreis te maken. Omdat ik vooral fanatiek aan het volleyballen was, is er nooit wat van gekomen. Tot nu!
Hoe ben je erbij gekomen om de Pan American Highway route te rijden?
Een aantal jaar geleden heb ik samen met een vriendin de treinrit van Moskou naar Beijing gemaakt. Ik vond het erg bijzonder om echt alle kilometers te rijden en het landschap te zien veranderen. Dus ging ik op zoek naar bestaande routes en zo stuitte ik op de Pan American Highway. Van de Amerika’s had ik nog weinig gezien. Dus de keuze was snel gemaakt. Fairbanks is het meest noordelijk punt waar je heen kan vliegen. De auto was op zich helemaal niet het plan! Na een paar weken in Alaska bleek een auto echter noodzakelijk. Openbaar vervoer was bagger en ik wilde vooral de natuur in. En zo begon ik vanuit Jasper in Canada aan de roadtrip. Ik wist helemaal niet of ik auto rijden wel zo leuk vond. Maar achteraf was het de beste beslissing die ik kon nemen!
Hoe ziet jouw Pan American Highway route er in zijn geheel uit?
Begin- en eindpunt stond vast: Fairbanks – Ushuaia. Maar alles wat er tussenin lag was een open boek! Ik heb vooral de west kant aangehouden. Omdat ik de auto nog moest verkopen in Chili ben ik via Argentinië naar Ushuaia gereden en dan via Chili naar Santiago anders zou ik dezelfde weg terug rijden. Ik plande meestal per dag of per 2 dagen waar ik heen wilde. Een keer kwam het ook voor dat ik een plaats uitreed en dat het er nog zo mooi uit zag dat ik ben terug gereden om nog een nacht te blijven. Een aantal keer had ik een bepaalde datum dat ik ergens moest zijn. Dat was even wennen maar wel super leuk dat mijn familie en een vriendin me kwamen opzoeken in Zuid-Amerika. Wil je niet zelf een auto kopen, maar er een huren? Probeer het eens via Easyterra.nl
Pan American Highway route
Waar heb je een goede auto gekocht voor dit avontuur?
Ik ontmoette in Anchorage Alaska een Chileense jongen die in Canada een work & travel visa had. Hij reed in een jeep. Op dat moment dacht ik nog niet aan een auto kopen maar eenmaal in Canada zocht ik contact met hem want ik wist dat hij terug zou komen en zijn auto wilde verkopen. Ik heb geen verstand van auto’s maar een 4×4 leek me wel handig.
Zijn er obstakels die je bent tegen gekomen onderweg?
Het eerste obstakel was de auto kopen… Wel? Niet? Wel? De Chileense jongen nodigde me uit voor een kampeer week met zijn vrienden en daarna zou ik de auto kopen. De kampeer-week was erg gezellig. Zijn vrienden waren achteraf nog veel leuker, maar op de allerlaatste dag begaf de auto het. Hij wilde er geen geld meer insteken en ik wilde de volle pond natuurlijk niet meer betalen. Daarnaast nam ik wel een risico of de auto nog wel gemaakt kon worden als ik hem wel zou kopen. Na even onderhandelen besloot ik het toch te doen. Voor 1700 Canadese dollar heb ik hem gekocht (dat is zo’n 1100 euro). Voor 500 dollar heb ik de auto vervolgens laten maken dus uiteindelijk was ik goedkoper uit dan de prijs die we eerder waren overeengekomen. Maar dat was wel een hele beleving. Ik heb 6 uur bij de jeep dealer gezeten om vervolgens de boodschap te krijgen dat zij hem niet konden maken. Gelukkig stuurden ze me naar een andere garage waar wat handige jongens de auto wel weer aan de praat kregen.
Tweede hobbel was (nu was ik begonnen met de auto en ja dan wil ik het ook helemaal afmaken tot Ushuaia): de verscheping van de auto. Als je de Pan American Highway doet, dan zul je merken dat er tussen Panama en Colombia geen begaanbare weg. Dit is het enige stukje op de Pan American Highway route waar het wegen netwerk ontbreekt. Eerst had ik een roro (rol on rol off) geboekt, maar ik kreeg doodleuk een mailtje dat de boot was gecanceld. Dus opzoek naar een shipping mattie. En die was in de periode dat ik wilde nog wel lastig te vinden. Ik had de hoop al bijna opgegeven totdat de Zwitser Heinrich besloot zijn campervan op hetzelfde moment te verschepen. Maar wat een papierwerk! Het kostte me 3 dagen om in Cartagena de auto weer uit de haven te krijgen.
Winter in Patagonië. Hobbel nummer 3. De meeste mensen (ook locals) verklaarden me voor gek dat ik in de winter naar Ushuaia ging. Geen andere reizigers, koud, hele harde wind, wegen gesloten en wat iedereen maar bleef zeggen: daar is niks! Geen dorpjes, tankstations, alleen rechte lange wegen. Heb je wel voldoende eten, water, coocker en dekens in je auto? Het klonk allemaal niet zo aangenaam. Ik had ondertussen een paar backup overlanders om me heen verzameld die ik of ontmoet had of waar ik via de Facebook groep contact mee had gezocht en wist dat ze dezelfde kant op reisden. Uiteindelijk bleek 1 koppel over te blijven die nog steeds naar zuid reden maar die hadden iets meer tijd. Dus nadat zij eerst mij konden informeren, kon ik hen vervolgens informeren over de wegen. En wat bleek? Het viel reuze mee! Zo blij dat ik Ushuaia gehaald heb!
Het grootste obstakel was nog wel: to got rid off the car… gedurende de reis had ik bedacht dat ik hem zou achterlaten bij iemand die het nodig had. Ik bedoel: Hij had zijn plicht gedaan. Mij gebracht naar Ushuaia, wat het doel was, dus ik hoefde daar echt geen geld meer voor. Maar het bleek allemaal niet zo eenvoudig. Dus toch de auto voor een habbekrats op de overlander site gezet en binnen 5 minuten een Chileense koper met de woorden: I know how, because I bought a foreigner car before. Everything legal by notary. Dus ik was om en blij dat het zo snel gelukt was. Toen het puntje bij paaltje kwam en ik in de buurt van Santiago kwam en vragen ging stellen, wist de koper ineens van niks. Alle alarmbellen gingen af. Heb ik weer. Gewoon in zijn mooie praatjes getrapt! Uiteindelijk na enig onderzoek bleek dat Chilenen geen buitenlandse auto mogen bezitten en ik niet legaal een auto kan verkopen. Dus ik moest binnen 4 dagen een “koper” hebben en de papierzaken regelen. Dat betekent: een reiziger zoeken en de auto afgeven met een poder. Dat betekent dat je bij een notaris vastlegt dat ik de auto aan een vriend geef en deze de auto terug zal rijden naar Canada. De andere optie was: auto achterlaten bij de douane, wel gratis. Dus heb ik voor 500 dollar nogmaals de auto op de site gezet. Tig reacties van Chilenen terwijl ik toch echt EEN REIZIGER in de advertentie had gezet. Woensdagavond had ik nog niks totdat een frans meisje uit het hostel naast me kwam zitten en ik voor de grap zei: als jij nou even mijn auto koopt!?
Laat duidelijk zijn dat er veel meer hobbels zijn. Ik ben blij met alle hobbels die ik had, daardoor kon ik nog meer genieten van het mooie en voldaan zijn met alles wat ik heb gedaan, gezien en ontmoet.
Wat zijn de mooiste plekken waar je tot nu toe bent geweest?
Peyto lake in Canada, Grater lake in Oregon, lake Atitlan in Guatemala, Laguna 69 in Peru en Fitz Roy in Argentinië. Verder vond ik Mexico echt een verrassend fijn land! Ik ben niet zo’n persoon die zich helemaal gaat inlezen een voorbereiden dus waarschijnlijk was ik daarom zo verrast. Mexico had prachtige plekken, de mensen zijn super nice en het eten: jum! En Ushuaia zal natuurlijk voor mij altijd super mooi en bijzonder blijven!
Zijn er plekken die je tegenvielen onderweg?
Echt tegenviel niet echt maar ik ben er wel achter dat ik niet van de hitte en het strand ben. Dus had het wel een beetje zwaar in Centraal Amerika. Daar ben ik door verschillende landen gewoon alleen maar heen gereden. Bijvoorbeeld, el Salvador en Honduras. Blij dat ik de koelte van de bergen weer kon opzoeken in Colombia en naar het zuiden kon reizen.
Heb je veel gespaard voor deze reis?
Zeker! 30.000 euro. Ik heb meer gewerkt en ook een huisgenoot genomen. Verder ben ik 2 maanden eerder uit mijn huis gegaan om nog wat extra te sparen. Ik wilde gewoon zeker zijn dat ik genoeg had en niets hoefde te laten. Ik denk dat ik het goedkoper had kunnen doen hoor. Ben geen ster in afdingen dus ik denk wel dat ik vaak de hoofdprijs heb betaald.
Hoelang wilde je in totaal over de Pan American Highway route doen?
Ik had 1 jaar sabbatical. Om me heen hoor ik mensen die hier 2 of 3 jaar overdoen. Maar voor mijn gevoel heb ik nog steeds rustig aan gedaan en heb ik niet meer dan 2 dagen (met uitzondering de laatste dagen naar Ushuaia) achter elkaar gereden. Voor mij was dit een prima tempo en heb alles kunnen doen wat ik wilde, met af en toe ook een dag niks. Want dat heb je ook echt nodig!
Heb je nooit heimwee naar Nederland gehad?
In het begin stond ik nog met 1 been thuis. En het backpacken in Alaska was wat lastig dus ja toen dacht ik wel eens… waarom wilde ik dit ook alweer? Daarna helemaal niet meer. Ik heb sowieso nooit heimwee naar mijn huis of werk gehad. Totaal achter me gelaten! Je hebt zoveel contact met elkaar tegenwoordig en ik vond het allemaal juist erg leuk!
Wat heeft deze ultieme roadtrip jou geleerd?
Allereerst: ontdek het land zelf! Ga niet af op alle waanzin/media verhalen. Zolang het land een positief reisadvies heeft, kun je er gewoon reizen. Over het algemeen willen mensen dat je hun land leuk vindt. Dus ze zijn aardig en behulpzaam. Nare mensen kom je weinig tegen en die kun je overal tegen komen, ook bij jou om de hoek. Soms ben je gewoon op de verkeerde plek, op de verkeerde tijd. En dat is dan even balen.
Tijd is relatief begrip. Als je van een afstandje naar Nederland kijkt en ziet dat mensen zich druk maken over 5 minuten wachten ofzo. Accepteer dat het zo gaat. Is echt veel makkelijker.
Schema’s, planningen, regels, ik snap het allemaal en doe er ook aan mee hoor. Maar zonder is zo veel relaxter. Dat gun ik iedereen. Ik heb het hele jaar geen kwaaltjes gehad omdat ik dus denk dat dat door stress komt. Gewoon iets meer rust, zodat er ruimte ontstaat. Ik hoop echt dat ik dat een beetje vast kan houden.
Raad je andere reizigers aan om ook de Pan American Highway route af te leggen?
Ja DOEN! Is toch wel het sleutelwoord. En JA, je kunt als vrouw alleen gewoon door alle landen van de America’s rijden! No problem! (Zelfs zonder Spaanse les) Nodig: lef en gezond verstand.
Wat staat er nog op jouw bucketlist na dit avontuur?
Sorry, ik heb geen bucketlist. Maar dat ik weer op avontuur ga, lijkt bijna on uitgesloten. Hoe en wat weet ik nog niet maar er komt wat! Eerst afbetalen en geld sparen.
Vragen over deze route?
Deze reis is gemaakt door Mieke Sprenkelder, mocht je vragen hebben kun je haar een mailtje stureen via miekesprenkelder@hotmail.com.
