Je hebt geen budget om met je oversized rugzak op het vliegtuig naar Zuidoost Azië te stappen en een stedentrip door Europa heb je al vijf keer gedaan. Wat blijft er dan nog voor je over? Zo’n stinkbus naar een willekeurige feeststad levert je onherstelbare imagoschade op en in een vakantiepark tussen de Hollandse vijfenzestigplussers zitten wordt letterlijk je dood.
Zoals velen zaten wij, vier Brabantse studenten, ook met deze lastige opgave in de knoop. Veel geld voor een verre reis hadden we niet, en een week op het strand van Cherso leek ons ook niks. “We kunnen altijd nog gaan fietsen” zei één van ons voor de grap. In het begin werden er geintjes over gemaakt, maar uiteindelijk werd het toch serieus. Les Tour de France was net voorbij, dus toen kwam het idee: we gaan gewoon naar Parijs fietsen. Het leek ons een echt avontuur.
We kunnen altijd nog gaan fietsen naar Parijs…
Dat avontuur gingen we echter wel totaal ongetraind in. We hadden nog nooit een verre afstand gefietst. De voornemens om te trainen waren er wel, maar daar is uiteindelijk niks van gekomen. De meeste ervaring die we hadden was een ritje op en neer naar opa en oma. Maar dat was het dan wel. Mooie toerfietsen waren ook al geen onderdeel van onze voorbereiding. We hadden allemaal oldtimers aangeschaft van onder de honderdvijftig euro en hebben een aantal tripjes naar de Decathlon gemaakt voor kampeerspullen. Wat er allemaal mee moet? In ieder geval geen campingtafel. Neem dat maar van ons aan. Reservebanden zijn wel een pre.
krakkemikkige fietsen, overvolle tassen en vuurwerkscheten
Dus zo gingen we. Met krakkemikkige fietsen, overvolle tassen, een tent en slaapzak vertrokken we op een maandagochtend van Eindhoven naar Parijs. We hebben niet veel gepland, alleen dat we het routeboekje van Paul Benjaminse zouden aanhouden. Een vette aanrader om deze mee te nemen, want anders raak je sowieso verdwaald. Deze route voert je ook meteen langs de leukste steden en de mooiste fietsroutes. Hotels of campings zochten we onderweg. Dat bleek af en toe nog wel eens moeilijk, maar ook toen er een keer niks te vinden was konden we bij een vriendelijke boer in de achtertuin slapen. De paarden met mega harde vuurwerkscheten moet je dan maar voor lief nemen. Daar slaap je ook wel doorheen, na een dagje honderd kilometer gefietst te hebben.
Wáárom… Zou je met 4 gasten gaan fietsen naar Parijs?!
Maar waarom zou je het doen? Het is toch veel comfortabeler om met een cocktail op het strand te liggen? Zo’n fietsreis is inderdaad totaal anders dan een normale vakantie. Je gaat namelijk op reis met een doel. Het is niet simpelweg wat rondreizen en overal wat leuke dingetjes doen. Want ja, je benen doen al iedere ochtend zeer vanaf het moment dat je wakker word. Ja, je opblaasmatje ligt iedere nacht weer klote en ja, je belt eigenlijk liever een taxi omdat je al vijf uur in de brandende zon op een veel te hard zadel zit.
Koud water is ineens bijna orgastisch
Maar de leuke dingen die je tegemoet komen zijn hierdoor allemaal des te speciaal. Elk biertje dat je ‘s avonds drinkt na een hele dag zweten, ploegen en elkaar de huid vol schelden smaakt des te beter. Het koude water van een riviertje die je spontaan tegenkomt na een dag fietsen waarbij je er zeker van bent dat de gevoelstemperatuur de duizend graden wel heeft bereikt is bijna orgastisch. En de koele avondwind omdat je met je vrienden dronken (en een beetje stoned) heuvelafwaarts door de woonwijken van Laon vliegt geeft je het gevoel alsof je in een of andere sentimentele videoclip bent beland. Ook de vierenzestig euro die je uitgeeft bij de McDonald’s lijkt je geld opeens waard te zijn. Maar bovenal het moment dat je in de verte de Eiffeltoren boven de horizon ziet opdoemen is fantastisch. Fietsvakanties zijn echt de shit.
En dan ben je ineens aan het fietsen in Parijs.
Nog even een mededeling voor het fietsen in de grote stad: Als je eenmaal de stadsgrenzen van Parijs bereikt hebt moet je niet verrast zijn: voordat je in het centrum bent duurt het nog wel even. Amsterdam of elke andere grote Nederlandse stad fiets je zo doorheen. Parijs niet. Van de stadsgrens tot de Arc de Triomphe deden we nog wel zo’n twee uur over. Het is namelijk ook best wel een doolhof. Fietspaden zijn er natuurlijk niet altijd en daarom is het belangrijk dat je aan de automobilisten laat weten dat je niet bang bent. Ga dus niet langzaam langs de kant rijden want dan val je niet op. En dat is juist gevaarlijk. Neem een voorbeeld aan de Parijzenaren die met hun huurfietsjes vol moed gewoon in het midden van de rijstrook rijden. De auto’s gaan wel om jou heen.
Fietsroute Parijs
Het routeboekje dat wij gehanteerd hebben, is van www.cyclingeurope.nl/routes/parijs/. Dit boekje legt aan de hand van zeer lokale kaartjes stapsgewijs uit waar je naartoe moet. Het is echt zeer gedetailleerd begeleidt je zowel middels aanwijzingen als aan de hand van kleine kaartjes. Zorg wel dat je de laatste versie hebt. De beschreven situaties kunnen soms namelijk wat wijzigen.
Vooraf campings boeken als je gaat fietsen naar Parijs?
Als je wilt kun je van tevoren hotels of campingplaatsen boeken. Dit hebben wij express niet gedaan en dat beviel ons prima. Zo hadden we meer vrijheid en konden we sommige dagen wat meer of minder fietsen als we daar zin in hadden.
Deze gastblog is geschreven door Kas van Vliet!
