Backpacken in Italie alleen vrouw puglia huisjes
Farah Stegeman

Zo vet is backpacken in Italië!

Je hoeft echt niet naar verwegistan of een ander continent om een mooie backpackreis te maken, dat bewijs Farah met haar bijzondere reis door Italië. Zij besloot alleen te gaan backpacken in Italië en wij vroegen haar alles over haar reis:

Waarom is backpacken in Italië zo fantastisch? (we kunnen het waarschijnlijk al raden, maar toch!)

Italië is een prachtig land en ik denk dat de meeste mensen wel een plek in Italië kunnen bedenken die ze graag een keer zouden willen zien. Hoe gaaf is het dan als je zelf de tijd kan nemen om al die plekken te bekijken. En natuurlijk een niet onbelangrijk punt: het eten. Wat kan je ontzettend heerlijk eten in Italië. En dat allemaal voor een spotgoedkope prijs.

Heb je tips voor een backpack route door Italië?

De eerste keer bracht ik een maand door in Italië en reisde ik van Cinque Terre naar Praia a Mare (nog een stuk zuidelijker dan Napels). Onderweg heb ik in zeker 10 verschillende dorpen/plaatsen geslapen. Daarna ben ik nog een keer 3 maanden in Italië geweest en toen heb ik veel meer vrijwilligerswerk gedaan en heb ik ook veel langer op bepaalde plekken gezeten. Het ‘langzame reizen’ zoals dat wordt genoemd. De perfecte manier van reizen om meer mensen te leren kennen, meer te leren over de taal, het eten en de cultuur en vooral nog meer te genieten van dit prachtige land. Ik zou in ieder geval niet zomaar 2 of 3 grote steden aandoen, maar echt een langere route uitstippelen van noord naar zuid of vice versa als je in Italië wilt gaan backpacken.

Wat zijn jouw favoriete hostels en plekjes in Italië?

Ik kan onmogelijk 1 favoriet hostel opnoemen zonder te kort te doen aan andere hostels. Bij Cinque Terre zat ik in een heel mooie hostel in een super klein dorpje net buiten het national park. Je kwam er geen toeristen tegen. Betaalde geen dure toeristen prijzen en je kreeg een fantastisch uitzicht cadeau en er waren ontzettend aardige mensen. Het enige nadeel was de klim naar het hostel toe, maar dan nam ik graag op de koop toe. Dit hostel heet Perla del Levante Hostel, Framura.

Een ander fantastisch hostel was het hostel waar ik een maand vrijwilligerswerk deed in Bari. Sowieso was dat een fantastische stad. Een ontzettend mooi oud centrum, het eten was er spot goedkoop en je hebt er echt geweldige restaurants. De eigenaar van het hostel was ook ontzettend aardig en het was gewoon een leuke kleinschalige plek waardoor je iedereen in het hostel kende. Dit hostel heet Olive Tree Hostel, Bari.

Ook heb ik bijna een week doorgebracht in een hostel op het platteland van Perugia. Een agriturismo maar dan ook toegankelijk voor iemand die niet zoveel geld te besteden heeft (zoals ik). Een mooie setting in de natuur, zwembad erbij, leuke vrijwilligers, een keukentje en allerlei leuke buitenplaatsjes om van de uitzichten te genieten en gesprekken te voeren met medereizigers. Deze plek heet Farmhouse B&B/Hostel, Perugia.

Er zijn in ieder geval veel plaatsen waar ze hostels hebben, maar dit zijn vaak hele oude (voor toentertijd pelgrims). Denk aan oude pastorieën met hele oude houten stapelbedden met nauwelijks comfort of een gemeenschappelijke ruimte. Gelukkig is het wel echt een opkomende business in Italië en beseffen ze in Italië nu ook dat je voor dezelfde prijs ook een mooie en comfortabel hostel kunt runnen.

Daarnaast zijn vele mooie plekken me bijgebleven. Er is gewoon te veel moois in Italië om op te noemen. En ook al ben ik al op ontzettend veel plaatsen geweest, er zijn nog steeds veel meer plaatsen waar ik niet ben geweest. Hier een greep uit fantastische/mooie plekken: Cinque Terre, Amalfi kust, Napels, Bari, Cortona, Lecce, Venetie, Verona, Salento regio (hak van de laars), Puglia in zijn algemeenheid, Le Marche, etc. etc. etc.

Ontmoet je eigenlijk gemakkelijk andere backpackers in Italië als je hier alleen reist?

Italië is niet het land waar je heel veel backpackers zult tegen komen als je alleen aan het backpacken bent (mijn eigen ervaring was wel in het laagseizoen). Soms was ik bijvoorbeeld de enige in een hostel. Ik heb gemerkt dat je veel backpackers tegenkomt in grote steden zoals Florence, Rome en Venetië. Ga je echter opzoek naar wat kleinere steden of wat authentiekere plekken, dan ben je vaak op jezelf aan gewezen. Toch heb ik het regelmatig meegemaakt dat ik op onverwachte plekken toch andere backpackers tegenkwam. Of bijvoorbeeld vrijwilligers die een tijdje ergens werkten voor kost en inwoning. Daar heb je natuurlijk ook vrij snel een klik mee. Maar Italië is wat dat betreft niet te vergelijken met Azië. Zeker niet als je de tijd neemt om een land te ontdekken. De meeste backpackers die je tegenkomt zullen een Europa trip in 3 maanden proberen te proppen dus die gaan van highlight naar highlight. En dat was iets wat ik niet deed. Maar reizigers zijn overal, soms moet je er gewoon wat meer moeite voor doen!

Is backpacken in Italië veilig?

Ik denk dat backpacken in Italie zeker veilig is. Het is eigenlijk een beetje te vergelijken met reizen in Europa in het algemeen. Gewoon opletten in grote steden en voor de rest is alles prima. In het zuiden of kleinere dorpjes zijn mensen je eerder geneigd om te helpen. Verder heb ik me nooit onveilig gevoeld. En als ik me dan (bij hoge uitzondering) ongemakkelijk voelde, dan was er altijd snel een oplossing. Het is dus een makkelijk te bereizen land en je hoeft je niet onveilig te voelen.

De kosten voor een backpackreis in Italië

Italië is natuurlijk duurder dan bijvoorbeeld een Aziatisch land. Voor een hostel betaal je rond de 15/20 euro maar in echte toeristische plaatsen kan het ook 25 euro zijn (goedkoopste hostel 15 euro en duurste 27 bijvoorbeeld). Ook heb ik in niet toeristische plaatsen in het laagseizoen voor 20 euro een prive appartement gehad.

Eten kan je zo duur/goedkoop maken als je het zelf wilt. Vaak kocht ik voor de lunch zelf een broodje met wat pesto, tomaat en mozzarella en had je voor weinig geld een lekkere lunch. Natuurlijk ging ik ook regelmatig uit eten (je bent toch in Italië) en dan besteed je wat meer. Variërend van 10 euro (simpele lunch) tot 30 euro (uitgebreid avondeten).

De duurste kostenpost is waarschijnlijk toch het openbaar vervoer. Maar er is een groot verschil tussen de ‘lokale’ treinen en de wat duurdere, snellere treinen. Ik koos vaak voor de langzamere optie en dan betaal je bijvoorbeeld 10 euro in plaats van 20 euro.

Door vrijwilligerswerk te doen heb ik veel kosten kunnen uitsparen. Ik heb bijvoorbeeld een maand in een hostel gewerkt en zodoende kon ik daar gratis slapen en eten. Daar heb ik tegelijkertijd veel leuke mensen leren kennen en ook ontzettend vaak lekker uit eten geweest. Je kon daar ook veel leuke dingen doen en dat voor bijna geen geld. Vervolgens ook nog 2 weken bij een kookcursus geholpen, wat hard werken was maar ook daar ontzettend vaak uit eten geweest, een paar wijnproeverijen gedaan en veel geleerd over de Italiaanse keuken. En dat allemaal voor niks. Later vroegen ze zelfs nog of ik 2 weken op hun hond wilde passen. En dat allemaal in een fijn appartement met een zwembad voor de deur. Dat noem ik nog eens luxe backpacken!

De eerste keer toen ik een maand ging backpacken in Italië was ik in ieder geval iets van 1200/1500 euro kwijt. De laatste keer in Italië heb ik zo’n 2000 euro besteed in 3 maanden.

backpacken italie alleen tips Backpacken Italie alleen venetie tipsalleen backpacken italie dorpje tipsBackpacken in Italie alleen vrouw puglia huisjes

Waar keek je naar uit & waar zag je tegenop toen je in Italië ging backpacken?

Ik keek er naar uit om heel veel mooie plekken te zien in Italië. En eigenlijk heb ik nog veel meer en mooiere plekken gezien dan dat ik van te voren voor mogelijk had gehouden. Ook keek ik er erg naar uit om echt een inkijkje te krijgen in het lokale leven in Italië en dan vooral in de keuken. Dat is, vooral door mijn vrijwilligerswerk, heel goed gelukt.

Verder had ik niet echt ergens mijn twijfels over. Ik heb wel ervaren dat backpacken, van plek naar plek met het openbaar vervoer reizen, en dan zeker naar de wat onbekendere plekken, niet de meest ideale situatie is. Na de eerste maand was ik er wel een beetje klaar mee, omdat ik gewoon weinig met andere mensen kon delen omdat ik zo weinig anderen tegenkwam. Daar baalde ik wel van. Maar toen ik eenmaal 3 maanden in Italië zat en vrijwilligerswerk deed, wilde ik na 3 maanden nog helemaal niet naar huis omdat ik toen juist zoveel leuke mensen had ontmoet en veel had gezien.

Wat moeten backpackers zeker meenemen naar italië?

Ik heb geen specifieke tips om mee te nemen. Ik kan alleen maar aanraden om vrijwilligerswerk te doen en je zo onder te dompelen in de Italiaanse cultuur. Dat is eigenlijk veel leuker dan snel van plek naar plek te reizen om zoveel mogelijk te willen zien.

Wil je toekomstige Italië backpackers nog tips meegeven?

Als je net als ik een liefde voor Italië heb, ga gewoon. Zoek een manier om er naar toe te gaan en ga er van genieten. Italië is zo prachtig, het eten is zo lekker en ook de mensen zijn ontzettend aardig. Er is daar genoeg te ontdekken en het is lastig om het daar beu te raken, zeker als je vrijwilligerswerk doet. Je leert op die manier zoveel leuke mensen kennen! En dat gezegd hebbende… Ga zeker pizza eten in Napels of in Bari .

Heb jij zelf nog nieuwe reizen op de planning staan en kunnen we je ergens volgen?

Op het moment werk ik in een Italiaans restaurant in Nederland (ja, mijn liefde is groot) en blijf nu eventjes in Nederland. Er staat een wandelvakantie naar Tenerife op de planning (klinkt saai, I know, is het niet) maar verder nog weinig. Het liefst zou ik na de zomer het Pieterpad gaan lopen in Nederland. Maar ik droom ook weer over een lange trip naar Italië, een half jaar naar India, gaan hiken in Peru en zo kan ik nog wel even doorgaan. Er is nog veel te zien! Maar wie weet open ik wel een B&B en hostel op het platteland in Italië of woon ik wel gewoon in Nederland aan de kust in een Tiny House en combineer ik het met reizen. Who knows. Het leven zit vol verrassingen. Je kan mijn avonturen in ieder geval volgen via Instagram onder de naam @Farahstegeman!